Գրադարանը՝ Մարի Գաբանյանի գլխավորությամբ ՖՀՄՈւԿ-ի հրավերով մասնակցեց նրանց կողմից կազմակերպված «ՖՀՄՈՒԿ-ը՝ դու ես» թերթի շնորհանդեսին: Շնորհանդեսին մասնակցում էր նաև Ֆրանսիայի Լիոն քաղաքի մասնագիտական ուսումնական քոլեջի տնօրեն՝ Ֆիլիպ Բիեն: Հանդիպման ընթացքում մեր ֆրանսերենի դասավանդող՝ Կարինե Թևոսյանը հրավիրեց ֆրանսիացի հյուրին շրջայց կատարել մեր կրթահամալիրում, որի ընթացքում կծանոթանա կրթահամալիրի ուսումնական ծրագրերին ու միջավայրին: Մարտի 27-ին ժամը տասին կրթահամալիրում հյուրընկալեցինք մեր ֆրանսիացի հյուրին, ով մասնակցեց մեր առավոտյան ընդհանուր պարապունքին, որից հետո շրջայց կատարեցինք կրթահամալիրում։ Ներկայացրեցինք մեր ուսումնական ծրագրերը, նախագծերը, արհեստների դպրոցում դասավանդվող մասնագիտությունները, որի ընթացքում պարզ դարձավ, որ կարող ենք համագործակցության եզրեր գտնել Ֆրանսիայի Լիոն քաղաքում գտնվող մասնագիտական քոլեջի հետ, որի ներկայացուցիչն էր պարոն Բիեն։ Վերջինս ասաց, որ մենք կարող ենք «զարդակիրառական արվեստին» վերաբերվող հարցերը իրենց հղել skaipe- ի միջոցով և նրանց մասնագետները կփորձեն օգնել, քանի որ տարածաշրջանում, ըստ նրա, իրենց քոլեջը եզակի հաստատություններից է, որտեղ դասավանդվում է զարդակիրառական արվեստը: Նառա Նիկողոսյանը առաջարկեց հնարավորության դեպքում կատարել կադրերի փախանակում, վերջինս ասաց, որ չի խոստանում, բայց կփորձի համագործակցության եզրեր գտնել: Ֆրանսիացի հյուրն ասաց, որ իր տնօրինության հետ քննարկելուց հետո կտեղեկացնի իրենց որոշման մասին: Շրջեցինք կրթահամալիրով մեկ, ներկա գտնվեցինք դասավանդողների ֆիզիկական պարապունքներին և երգչխմբի փորձին: Մեր ֆրանսիացի գործընկերոջ հետ կապը կպահպանենք Կարինե Թևոսյանի միջոցով:
Լիլիթ Հարությունյան
Տիգրան Հայրապետյան օրերի ստուգատեսի եզրափակումը տեղի ունեցավ Միջին դպրոցի ընթերցասրահում, որտեղ հավաքվել էին իրար հարազատ մարդիկ: Հանդիպումը առավել ջերմ էր այն պատճառով, որ ներկա էր Տիգրան Հայրապետյանի մայրը՝ տիկին Ֆրիդան: Նա հուզված ու զգացված էր այն փոփոխություններից, որ տեղի էին ունեցել վերջին այցելությունից ի վեր: Նա շրջեց ընթերցասրահում ու կանգ առավ դարակներից մեկի առջև: Մինչև հանդիպման սկիզբը ընթերցողի իր յուրահատուկ հոտառությամբ ընտրեց մի քանի գիրք տանն ընթերցելու համար: Առաջինը խոսեց Վահրամ Թոքմաջյանը ու հակիրճ ներկայացրեց վերջին չորս օրերի նախագծերը: Այնուհետև ծափահարությունների ներքո, նախագծի առավել աչքի ընկած մասնակիցները պատմեցին իրենց և իրենց աշխատանքների մասին: Երբ խոսքը փոխանցեցին տիկին Մարիին, նա ակնհայտ հուզմունքով պատմեց գրադարանի անցած ուղու մասին: «Տիգրան Հայրապետյան» գրադարանն ու Տիգրան Հայրապետյան մարդը այնքան են նույնացվել, որ, թվում է, նրա ուղին շարունակվում է գրադարանի հետ համընթաց: Չէր կարելի չխոսել նաև այն մարդկանց մասին, ովքեր կանգնած են եղել գրադարանի ստեղծման մատույցներում: Այն, ինչ մենք տեսնում ենք անդուլ աշխատանքի և անբասիր նվիրումի արդյունք է: Ինչպես նշեց տիար Բլեյանը. «Գրադարանը բացառիկ է նրանով, որ ստեղծվել է ուսուցիչների և սովորողների միահամուռ ջանքերով: Բոլորդ էլ գրադարան եք ձեր բլոգներով ու հոդվածներով: գրադարանը կրթահամալիրի կենտրոնն է ու նրա յուրաքանչյուր քայլը ուղղորդվում ու աջակցություն է ստանում գրադարանից»: Եվ այդ ամենը անընդհատ առաջ գնալու, զարգացման հետևանք է: «Ոչինչ հենց այնպես չի տրվում, ամեն ինչի համար պայքարել է պետք, նախ և առաջ կանգ չառնել ու չընկրկել դժվարությունների առաջ», _ ասպես սկսեց իր խոսքը «գրադարանի աղջիկը»՝ Զառան: Այս կոչումը նա առաջինն է ստացել, ու վերածել է այն կոչի՝ եթե աշխատանքը վախեցնում է, ապա դու չես կարող լինել «գրադանի աղջիկ»: Այս անգամ այդ կոչմանն արժանացավ Աննա Գսպոյանը: Նա խոսեց իր մասին չմոռանալով երախտիքի խոսքեր ասել իր ավագ գործընկերներին, որոնք այս էլ որերորդ սերունդն են առաջնորդում դեպի ուսումն ու իմաստությունը:
Գրադարանավարի բլոգ 